woensdag 10 november 2010

Scherp

Soms fiets je 's avonds door je eigen stad en lijkt alles opeens als nieuw, terwijl het er al jaren staat. Je kijkt op naar de sterren, verwondert je over de hoogte van de gebouwen. Je snuift de lucht goed op. Inhaleert grondig, tussen het roken van je sigaret door. Nog voordat de avond begonnen is, ben je leeg. Vrij van spanning, gedachten en verwachtingen. Er kan van alles gebeuren. Jou kan niets gebeuren, want je kan de hele wereld aan.

Je beseft dat je alleenheerschappij slechts tijdelijk is, dus bestel je een espresso. Om wakker te blijven. Scherp te blijven. In afwachting van de rest, de avond. Zal er een mooie vrouw op je pad komen die je probeert te verleiden? Krijg je slaande ruzie? Voer je een epische discussie over het leven? Wie weet.

Scherp, ook zoiets. Soms ben je het, soms ook niet. Zeker met alcohol op wil de werkelijkheid nog wel eens vervagen. Toch doe ik altijd mijn best om de volgende dag alles, of in ieder geval zoveel mogelijk, meegekregen te hebben. Want wat hebben wij anders dan onze herinneringen in dit leven? Weinig tot niets. Dus houd je ogen en oren op scherp.

M.S.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten