Hellemond

als ik naar binnen kijk
is na een paar traptreden
al niets meer te zien

de verhalen zeiden al
dat de dood geen berg Olympus is
maar een zwart gat

van buiten de hellemond
gezien klopt dit aardig

plots ben ik niet meer
zo zeker van dat afdalen

als ik maar heelhuids
terugkom en als het even kan
met wat me lief is

liefde is zo blind als de nacht
toch vrees ik dat er een moment komt
dat ik de dood in de ogen ga kijken

ook al zou ik het niet eens doorhebben
in dat donker voel ik vast de rillingen nog

pas dan zullen we er achter komen
wat er over zal blijven van de liefde

M.S.

Testament

Wanneer deze tekst
uw oren bereikt,
weet dan dat dit
slechts een uitzicht-
kaart is voor bij
uw koffie, natuurlijk zwart.

Dat ik mijn grootste schat
uit mijn borstkas
heb laten zagen zal
voor u wellicht een verrassing
zijn; toch is er goed over nagedacht
hoe en waar het te begraven-

van mijn overige bestand-
delen, van het opengesneden karkas,
is niets meer over kan
ik u post mortem van harte
mededelen – zonder, dan -
aangezien er verscheidene

goede doelen van
hebben kunnen genieten- dat
heeft men mij verzekerd vanaf
het moment dat mijn afgang
een steeds meer beklonken
gegeven geworden was.

Zo ging mijn bloed
naar hen die het konden drinken,
mijn botten als tandenstokers
naar de honden die niet alleen
veel te luid blaften, nee,
ongegeneerd hapten naar het baasje.

Zo werd mijn rug
een stootkussen voor de cursus
‘hoe te steken met dolken’,
belandde mijn hoofd al vlug
in de poppenhoek, op mijn af-
gebroken ledematen gedrukt.

De enige erfenis die te verdelen valt
bestaat dus uit twee voetstukken
waar ik nooit iets mee heb gekund
en u er waarschijnlijk nog minder mee kan,
en tenslotte mijn echte ik, mijn geslacht,
waaruit vooral nu niets meer komen zal-

u zult dus een keuze moeten maken
tussen het spreekwoordelijke kussen van voeten
of heel lullig in het midden hangen,
op veel meer nalatenschap hoeft u niet te hopen-

alles wat ik ooit bezat, althans,
dacht te bezitten, was bij leven al ontnomen,
afgemaakt door anderen rondom
of ten onder gegaan door
mijn eigen zelfvernietigingsdrang.
Al met al maakt dit alles dit
testament zaaddodend tegenvallend,

moge uw leven vanaf hier dan
alleen maar één grote opsteker zijn,
want niemand droomt van een val
maar juist van klimmen uit elk dal.

Succes straks.

M.S.

Met willens en wetens handelen - nieuwsgedicht vrijdag 14 november 2014

Sinds april schrijf ik voor elke vrijdag een gedicht op basis van verschillende nieuwsberichten over Rotterdam, wat ik live voordraag in de vrijdagochtendshow op Open Rotterdam. Mocht 09.15u te vroeg voor je zijn geweest, of was je net even iets anders aan het doen dan naar 93.9 FM te luisteren, hieronder het gedicht van 14 november met bijbehorende nieuwsberichten.

Met willens en wetens handelen
is het altijd maar de vraag
hoe dat heeft uitgepakt,

of dat überhaupt het geval
was, op het moment dat er
rare dingen aan de hand zijn als

mensen de clown uit gaan hangen
en allerminst de lachspieren verzorgen
of naar willekeur straffen

uit gaan delen voor mishandeling
van het leven op straat, je kind
of achter de schermen bij je bank-

ze strooien met leuke getallen
zonder te letten of het nu om een
rijdende dronkenlap gaat of familieband

die op smorende wijze wordt afgekapt,
want je zou denken dat levens toch
zwaarder wegen dan een buitgemaakte tas

of dat je recht op juiste waarde schat
want de ene misdaad is de ander niet
of is dat met willens en wetens verkeerd gedacht?

M.S.

De Dood als vrouw in vijf delen: deel 5

Deel 5: Facebook

De Dood
Draagt vandaag
Haar zwarte kanten
Lolbroekje,
Waarin ze
In een donker hoekje zit-
Een Packard Hell
Op schoot.

Op haar beeldscherm:
De fanpagina over
‘De Dood’,
Als profielplaatje
Een Victoria’s Secret-model
Met vleugels.

Als je op ‘Vind ik leuk’ klikt,
Gaat alles voor jou op zwart-
Bij die gedachte grinnikt
De Dood.

M.S.

De Dood als vrouw in vijf delen: deel 4

Deel 4: D-date

Ze zit op het terras
Van café ’t Hemeltje-
Dodelijk verveeld.
Koffie zwart.
Rookt een Camel Black
En ziet aan de zonnestand
Dat de man
Van haar nachtmerries
Verstek laat gaan.

Ze is dressed-to-kill,
Maar het mocht niet
Baten.

Die is er geweest,
Denkt ze-
Staat op,
Plooit haar zwarte jurk goed
En rekent af.

M.S.

De Dood als vrouw in vijf delen: deel 3

Deel 3: Harry Mulisch

‘Geachte bibliotheek,

Tot mijn ongenoegen
Stuurt u geen
Gesigneerd exemplaar
Van Harry Mulisch’
Anekdoten over de dood,
Wat voldoende
Geweest zou zijn
Voor mij,
Mijn lidmaatschap op te geven.

Toch ben ik tevreden
Dankzij uw gift
van Harry Mulisch
In levende
Lijke.

Zou u dan toch willen
Proberen
Mijn bestelling van
De DVD
“Der Untergang”
Per direct te
Annuleren?

Bij voorbaat stank voor dank.

Minachtend,

D.’

M.S.

De Dood als vrouw in vijf delen: deel 2

Deel 2: Dodenherdenking

‘Beste Leven,

Namens alle gedoemde
Zielen,
Verkrachters en NSB-debielen,
Jodenhaters,
Tweede Wereldoorlogsmisdadigers,
Landverraders,
Omdat-ik-de-straat-op-ging-tegen-beter-weten-in-balenden,
En overige misplaatste
Bacchanten die stierven
Tijdens bacchanalen
In de tijd van toen:
Toch harteloos
Bedankt
Voor de kransen en de bloemen.

Harteloos bedankt,
Omdat hun oorlog-
Innerlijk
Of met bebloede handen-
Meeslepend was
Zonder het zelf gewild te hebben,
Hun strijd maakt hen
Slachtoffers van zichzelf.

Verliezen van je wereld
Is geen pretje,
Dus dank
Voor de schrale troost of vergeving
Middels dit bloemetje
“Want zij weten niet
Wat zij doen.”

Liefs,

De Dood.’

M.S.

De Dood als vrouw in vijf delen: deel 1

Deel 1: De Osama-situatie

De Dood
Hield haar hand
Voor het hoofd
Van de bebaarde,
Pogend de kogel
Te vangen
For the fun of it.

Het loden ding
Schoot
Tussen haar middenhandsbeentjes
Door,
Net boven de ogen
De schedel binnen-
Met een gat in je hand koop je ook geen vrijheid,
Het gat in het hoofd
Spoot
De vloer bloedrood.

Alles stapte
In een nieuw jasje,
‘Toch past zwart
Beter bij me,’
Grafstemde de Dood
En veegde de zielen
Bij elkaar-
Stopte ze in haar
Zwarte slangenleren
Heuptasje.

M.S.

De Dood als vrouw in vijf delen

Voor de laatste Dichtclub Rotterdam op 4 mei jl. schreef ik een cyclus van vijf gedichten over De Dood. Met als achterliggende gedachte de Dood uit de Marvel-strips, oftewel in de verschijning van Mistress Death.

Aangezien ik beloofd heb om wat dingen online te gooien, leek het me een goed plan om deze cyclus te posten. In delen, uiteraard. Anders blijf je scrollen. Afwisselend plaats ik ofwel een afbeelding van de Dood als Mistress Death (met haar) dan wel als kosmische entiteit (de paarse mantel en schedel) bij het gedicht ter illustratie van de hoofdpersoon.

M.S.

Afbeeldingen: De Dood in Marvel's Power Pack #20
De Dood als kosmische entiteit van Marvel.
Bron: http://marvel.wiki.com