Oproep

Same story als het vorige bericht, want we zijn er nog lang niet! Daarom dus een nieuwe oproep (en ja, ik geniet hiervan), voor degenen die het gemist hebben (bijna onmogelijk) of het niet helemaal doorgekregen hebben:

'Het debuut 71|17 van Miguel Santos op voorhand bestellen? Dat kan! Dit zijn je mogelijkheden:

- E-mail met HEBBEN! naar ms_miguelsantos@hotmail.com en je (volledige) naam;
- Een privébericht op Facebook met HEBBEN! (als wij vrienden zijn, gaat dat helemaal goed komen);
- WhatsApp of SMS je e-mailadres en je (volledige) naam voor de zekerheid (als je mijn telefoonnummer hebt, tenminste);
- Of gewoon tegen me zeggen als ik voor je sta, en dan noteer ik je.

Je ontvangt dan een éénmalige mailing over het boek, met meer informatie en hoe aan te schaffen. Houd ook mijn blog miguelsantos.nl in gaten voor meer nieuws!

71|17

De 71-jarige Michel Kant heeft last van waanbeelden en vervormde herinneringen. Toch is hij ervan overtuigd dat zijn herinneringen de juiste zijn. Met name de herinneringen aan zijn tienerjaren, toen hij op zeventienjarige leeftijd de liefde van zijn leven ontmoette. Op dat moment maakte de jonge Kant van alles mee. Sofía, het meisje van zijn dromen, blijkt echter niet voor één gat te vangen, of toch wel? Door vaak terug te denken probeert de oude Kant erachter te komen wat er gebeurde tussen de twee geliefden. Maar is alles wel zoals hij denkt dat het is? '

M.S.

NB: meer info over de uitgeverij, Free Musketeers, vind je hier.

E-mailadressen

Zit een beetje met de handen in het haar. Zoals ik eerder al schreef moet ik weer aan de bak. aangezien ik ook zo'n heerlijke chaoot ben, doe ik natuurlijk van alles tegelijk. Denk aan alles tegelijk. Eén van de dingen die ik ook moet doen voor het boek is een lijst van minimaal 50 e-mailadressen opsturen naar mijn uitgever van mensen die op voorhand mijn roman willen bestellen, en daar dus een éénmalige mailing over ontvangen. Als ik me niet vergis, moet dat in een maand gebeurd zijn. Nu ken ik een heleboel mensen, maar hoe begin je zoiets? Op mijn laptop is het heel makkelijk: Excel, formuliertje maken, naam+e-mail toevoegen. Opslaan en weer verder mensen aanspreken.

Maar op welke manier? En hoe doe ik dat het snelst? Goed, ik kom op veel plekken en spreek veel mensen. Op de man af is het te doen. Je schrijft even de naam op en het e-mailadres. Maar dat gaat wel langzaam. En met bijna 900 Facebookvrienden, moet er toch een manier zijn om al die mensen tegelijk te benaderen. Nu dacht ik eerst aan een simpele poll, maar dat is best afgezaagd. Nog spectaculairder zou zijn: 'Het boek 71|17 van Miguel Santos op voorhand bestellen? SMS BOEK + naam en e-mail naar 7117' maar die luxe heb ik helaas niet. Het wordt dus ouderwets mensen aanspreken, spammen (niet te veel, natuurlijk), en heb ik het geluk dat ik zo lekker actief ben op vele vlakken (waaronder sociale media). Dus bij deze de oproep:

'Het debuut 71|17 van Miguel Santos op voorhand bestellen? Dat kan! Dit zijn je mogelijkheden:

- E-mail met HEBBEN! naar ms_miguelsantos@hotmail.com en je (volledige) naam;
- Een privébericht op Facebook met HEBBEN! (als wij vrienden zijn, gaat dat helemaal goed komen);
- WhatsApp of SMS je e-mailadres en je (volledige) naam voor de zekerheid (als je mijn telefoonnummer hebt, tenminste);
- Of gewoon tegen me zeggen als ik voor je sta, en dan noteer ik je.

Je ontvangt dan een éénmalige mailing over het boek, met meer informatie en hoe aan te schaffen. Houd ook mijn blog miguelsantos.nl in gaten voor meer nieuws!

71|17

De 71-jarige Michel Kant heeft last van waanbeelden en vervormde herinneringen. Toch is hij ervan overtuigd dat zijn herinneringen de juiste zijn. Met name de herinneringen aan zijn tienerjaren, toen hij op zeventienjarige leeftijd de liefde van zijn leven ontmoette. Op dat moment maakte de jonge Kant van alles mee. Sofía, het meisje van zijn dromen, blijkt echter niet voor één gat te vangen, of toch wel? Door vaak terug te denken probeert de oude Kant erachter te komen wat er gebeurde tussen de twee geliefden. Maar is alles wel zoals hij denkt dat het is? '


Zoiets lijkt me wel een mooi begin. Het moet wel een blog blijven, natuurlijk. Geen advertentiekanaal, zoals ergens in het boek 'Sex, Blogs en Rock'n'Roll' van Ernst-Jan Pfauth te lezen is. Maar om een lang verhaal kort te maken: de lijnen zijn geopend! Ga ik ondertussen verder met het overige. Afgelopen weekend mijn auteurscontract ondertekend ontvangen, dus heb ik vanaf nu drie maanden om het manuscript nogmaals te perfectioneren, bij te schaven, op te poetsen, opleuken, etc.

M.S.

Zuckerbergen

Gisteravond heb ik The Social Network gezien, over de oprichting van Facebook. In een notendop: wel leuk, zeer informatief en niet de hoofdrolspeler (en ook Justin Timberlake niet) maar Andrew Garfield die 'de beste vriend en CFO' van Mark Zuckerberg steelt de show. Dankzij Sean Parker (Timberlake) en de obsessie om Facebook te laten slagen van Mark Zuckerberg (jesse Eisenberg) wordt de CFO van Facebook langzaam maar zeker buitenspel gezet. En de meest menselijke reacties worden neergezet: je voelt je genaaid. Door je beste vriend.

Waar het eigenlijk op neerkomt - en in de film komt Zuckerberg er na een slopende rechtszaak ook achter - is dat het 'leven' van Facebook je echte leven buiten het internet je vele vrienden kan gaan kosten. Want ga eens bij jezelf na: hoeveel van mijn vrienden op Facebook (en andere sociale netwerken) kan ik tot mijn hechte vriendengroep rekenen? Die ik opbel als het niet goed gaat? Of me een hart onder de riem steken? Je ophalen van het vliegveld? Je geld lenen om een project te realiseren, zoals in de film? Zeg nou zelf: dat zijn er bar weinig in verhouding tot je aantal online 'vrienden'.

Begrijp me niet verkeerd: het online netwerken staat me helemaal niet tegen. Integendeel, juist door sociale media kun je jouw eigen netwerk uitbreiden en onderhouden. Maar de afgelopen maanden ben ik zelf veel op Facebook actief geweest en nog meer op Twitter. Met het laatste heb ik veel mensen geïrriteerd door mijn vele updates. Tegelijkertijd heeft het me een aardig beeld opgeleverd wat je met sociale media kan doen, iets wat wel interessant is voor mijn studie Communicatie (en mede dankzij mijn stage bij DIMI, onderdeel van Rotterdam Festivals. Maar meer echte vrienden? Nee. Die vind je toch echt door de kroeg in te duiken en sociaal te zijn. Of tijdens je studie. En zo'n 95% van al mijn updates op Facebook komen via Twitter.

Dit is wat ik ga doen: na het posten van deze blog verwijder ik de link tussen Twitter en Facebook. Alles blijft intact, mits ik later alsnog besluit om Facebook weg te doen zoals ik vorige week eens aankondigde in de kroeg tegen mijn vrienden en duidde op veel weerstand. Afgezien van het feit dat Facebook internationaler is, en er meer mensen op te vinden zijn, vind ik het helemaal niet zoveel beter. Ik bedoel, mijn updates komen van Twitter. Heb ik een lang verhaal te onderbouwen, post ik een blog op Blogger. John Mayer had eigenlijk meer gelijk dan hij zelf doorhad toen hij zijn Twitter-account verwijderde: op veel sociale media (waaronder Twitter en Facebook) wordt weinig substantieels gezegd. Het is eerder een marketingtool geworden, een soort populariteitsmeter. Terwijl je persoonlijkheid er nauwelijks op terug te vinden is. En daarom wil ik meer gaan bloggen, en minder oneliners plaatsen (mits je me volgt op Twitter). In het belang van mijn studie, en waarschijnlijk mijn uiteindelijke beroep is het van belang dat ik in de gaten houdt wat er gebeurt op sociale media. Maar in het belang van mezelf als persoon, is dat ik mijn persoonlijkheid/menselijkheid/vriendschappen/hoejehetnoemenwilt ontwikkel. Daar heb ik een telefoon, een handjevol ontmoetingsplekken en een portemonnee voor.

Kortom: het wordt tijd om tijdig te stoppen met 'Zuckerbergen'. Het 'leven' van sociale media en weer terug te keren naar het echte leven. Want uiteindelijk gebeurt het daar allemaal. En hoewel sommige mensen het graag zouden willen, is dit beeld nog niet het geval. Als je me dus wilt bereiken, kun je me bellen of smsen. Als je wilt weten wat ik OP DIT MOMENT aan het doen ben: lezen, schrijven, iets drinken, tv kijken, muziek luisteren of spelen, chillen, werken, of een combinatie van meerdere opties. Ben je online en wil je socializen: kies je netwerk en dan krijg je binnen vijf werkdagen een reactie terug. Of niet, natuurlijk.

M.S.

Ansichtkaart

In en na de zomer zie ik als postbode op zaterdag nog best wat ansichtkaarten voorbij komen. En dat terwijl er juist zoveel e-mailverkeer is tegenwoordig en nog steeds groeiende is. Zo'n ansichtkaart is altijd handgeschreven en bevat een persoonlijke groet aan geliefden, familie, collega's of vrienden. 'Groeten uit...' en de gebruikelijke kusjes. Soms erg grappig, uitvoerig, maar altijd persoonlijk.

Ik heb zojuist de blog van John Mayer op Tumbler gelezen, waarin hij uitlegt waarom hij Twitter heeft opgegeven. Nu kan ik er heel lang over uitwijden, maar wat ik eruit haalde was dit: hij is van mening dat Twitter door veel artiesten slechts een middel is om aan 'Brandmanagement' te doen. Kortom: veel artiesten zien zichzelf als een merk (gedeeltelijk waar), en proberen zichzelf te marketen. En daar wilde hij niet langer deel van uit maken. Kan ik heel goed inkomen. Het blijft immers 'sociale media'.

Maar wat nu als je de sociale media gebruikt om contacten met vrienden en kennissen te onderhouden? Simpelweg door middel van het delen van jouw observaties of links die jij belangrijk zijn? Of die je interessant vindt? Ik bedoel, je zit toch als mens op sociale media? Alhoewel ik daar pas gaandeweg mijn stage bij Rotterdam Festivals, en dan het jongerenmagazine DIMI, achterkwam. Een bedrijf/stichting/organisatie kan zich prima profileren op sociale media, mits je dat doet als een persoon. Anders val je al snel door de mand en komt je boodschap niet aan. Je wordt 'ontvriend', 'unfollowed' of simpelweg geblocked. En dat is niet de bedoeling. Hetzelfde geldt voor jou. Laat je persoonlijkheid spreken, laat me zien wat je doet. Wat je bezighoudt, en leer me jou kennen. Want dat is de hele reden dat we Hyven, Twitteren, Facebooken en bloggen.

Of heeft John Mayer het mis? Zie ik het soms verkeerd? Om daar achter te komen wil ik graag met je blijven socializen op de daarvoor bestemde media. Ervaringen en dingen met je delen. Kennis delen. In gesprek gaan. En hopelijk zitten we dan binnen no time samen ergens koffie te drinken. Stuur ik je misschien wel een kaartje met de hartelijke groeten!

M.S.