maandag 24 juli 2017

Huis van een rijzende zon

tussen muren
is het donker

buiten is het nogal een afstand
naar achtergelaten leed
een leven dat erom vroeg
verlaten te worden

door de kieren
van haar ramen

schijnt een zon
met wat geluk

in mijn ogen
ziet ze sterren
als ongemerkt de nacht
de straten bewandelt

in haar ogen
zie ik een zon

die traag maar zeker
rijst door lange wimpers heen

de irissen bevolkt
door het achtergelaten verleden
dat inmiddels compost geworden is
op de nieuwe aarde waar ze zaait

tussen muren
is het donker

buiten ziet niemand
de rust van binnen

in mijn ogen
ziet ze sterren
mooie, die ze zacht
een goedenacht wil kussen

éé voor één
tot ze allen slapen
zij boven hen uit kan stijgen
als een huis, als rijzende zon

tussen muren
zodra het donker is

M.S.