Als er door politici - nieuwsgedicht vrijdag 23 januari 2015

Als er door politici
oude koeien uit de sloot
gehaald worden
in plaats van
een debat wordt gevoerd
verandert alles
al snel in een bizarre
filmfestivalfilm-

zo verplaatst de
vleesindustrie zich
naar de daken waar
we eerder al groen zagen
ontstaan en is het wachten
op opstandige veganisten
met hoogtevrees,

waarschijnlijk in de geprezen
persoon van een naakte chef-
daar gooien we vervolgens
gewoon een marketingcampagne
tegenaan om al ruim voor de
de festiviteiten plaats
hebben gevonden draagvlak

hebben verzorgd,
zodat iedereen in de stad
al op de hoogte is van
vage beloftes die nog maar
uit moeten komen- ach, en als
het echt nodig is bieden we
gewoon een petitie aan.

M.S.

Knaagdier

er is een hongerig teefje gaten
aan het eten in je muur,
waarop bewaarde beelden
vermorzeld worden
tussen klikkende kaken-
chirurgische precisie maken
ongewenste plekken onzichtbaar,
doet vervloeken van de muizenrat
die zonder echt binnen te komen
doet wegvallen, vernietigen van
herinneringen die

ook van jou waren-
het is immers jouw muur
dat het zwaar heeft, maar
niemand gelooft nog in plagen
noch reddende ridders zonder zwaarden
en worden klachten
over scheuren en gaten
in muren veroordeeld tot spookverhalen
welke nooit plaats
hebben gevonden zolang
het alleen maar knaagt

M.S.

En je wilt niet meer

En je wilt niet meer
Want je zinkt
Zingend
Weg in
Je eigen kokende sop
Als gaarkip

En je wilt niet meer
Je hangende schouders
Dragen
Waarop
De druk van het leven
Steeds zwaarder wordt

Dus laat je alles vallen
Zoals dit
Zwaarmoedige gedicht

Stilte
Klinkt
Als het glas
Waaruit we drinken

En de dikke dame
Huilt
Een laatste aria

En het doek valt
In een diepe slaap
Die ervan droomt
Te ontwaken.

M.S.

De denker, de zoveelste bedreigde diersoort

Een schot in de roos gedacht,
Wachtend
Op nieuwe ronden, nieuwe kansen
En een blocnote
Om de pennenspinsels
Aan op te hangen
Ter decoratie.

Een siddering over de rug
Als gevaar zich buiten het lichaam
Als een geest in de lucht
Doet aan komen zweven-
Achter gekromd,
De longen in een eeuwige zucht
Zoals een hap naar adem.

Als denken geïsoleerd
Kon worden, zou het zeer
Op prijs gesteld worden
Maar de prijs staat genoteerd
Op het voorhoofd-
Denken:
Onbetaalbaar kostbaar,
Alleen zijn dieren
Gebonden aan rangorde
En overleven slechts
De sterkste gedachten.

M.S.

NB: Bovenstaand gedicht ter aanvulling op de volgende Facebook-status van Xanadu Dijks, journalist bij online street-fashion magazine 0-verbaal: 'Het leven is als poëzie, het klopt van geen kanten maar
toch lijkt het te rijmen. Vanaf vandaag ga ik mijn grenzen verleggen en hopelijk ook die van jullie. Vanaf nu drop elke dag een poëtisch line. Als je aangesproken voelt post dan rijm, gedicht whatever op mijn Wall. Wellicht wordt dit wel de langste poëtisch Facebook reeks.

#37-De denker, de zoveelste bedreigde diersoort.'