Keiharde vorleesliteratuur zoals je het nog maar zelden tegenkomt. Geheel in de stijl van Van Dijks manier van voordragen. Heb je dat nog nooit meegemaakt? Zorg dat je haar een keer live ziet, fenomenaal en in your face.
Ook met Darko’s lessen ontkom je niet aan haar literaire stem. Vanaf de eerste zin wordt het verhaal op je afgevuurd: ‘je hoeft alleen maar te schieten. Je trapt de deur open – bam – en je schiet: pafpafpaf. Absoluut briljant aangezien je net een bladzijde (lees: een deur van het boek) hebt opengeslagen. En dan hebben we het nog maar over de proloog. De echte lessen moeten nog beginnen.
Dat hoofdpersonage Darko taallessen en volwassen onderwijs volgt is voor het verhaal niet van uitermate groot belang. De echte lessen zijn de levenslessen: alle gebeurtenissen die we met Darko meemaken zijn voor hem een leerproces, misschien zelfs voor ons. Herkenbare situaties vol realisme en humor op het gebied van werk, dromen, de echte toekomst en ja, de liefde.
Darko, de arme ziel, verliefd op een vrouw die nog onhandiger is op dit gebied dan hijzelf. Maar wat een gevoel en overgave voor Janna. Mijns inziens wat elke (écht) verliefde man voelt (of hoort te voelen) maar niet weet te omschrijven. Laat staan uiten. Tot ik dit boek las.
En dan de nostalgie over zijn achtergrond en familie. De Oost-Europese achtergrond van Darko (bovendien actueel als het gaat over integreren en je land uit vluchten) is een wirwar aan herinneringen die hij zelf een plekje moet geven en er achter komen wat het voor hem betekent. Wat voor man het hem zal maken. ‘Je wordt een volwassen man,’ zal nog moeten blijken als je aan ‘Darko’s lessen’ begint.
Zonder verder al te veel willen verklappen van dit boek, heeft Darko’s lessen alles in zich wat een goed boek moet hebben: sterke hoofdpersonages, herkenbaar decor (zeker voor de Rotterdammers), een background story dat je niet op een presenteerblaadje wordt aangeboden, maar in goed geplaatste onderdelen. Niet te veel, niet te vaak, en zo gedoseerd dat het bijna een tweede verhaal wordt. Het heeft humor, nostalgie en romantische liefde in een goed te volgen ontwikkeling. Soms rauw, vaak recht voor zijn raap maar altijd puur en eerlijk.
‘Darko’s lessen’ is een van de fijnste boeken die ik sinds tijden heb gelezen. Het verdient niet alleen een uitgever die het boek tot haar recht laat komen, maar ook een leesgierig publiek dat het verhaal zich toe-eigent en (als aanrader er uit voorlezende) deelt met andere lezers. En ondertussen: ‘Ga we voor het ongeluk, dan zul je het geluk wel vinden.’
M.S.
Meer weten over Darko's lessen, het boek dat een uitgever zoekt? Lees het hier!
