De boel overnemen - nieuwsgedicht vrijdag 30 januari 2015

Elke vrijdagochtend een nieuwsgedicht met highlights van de afgelopen nieuwsweek. Rond 09.15u live te horen op Open Rotterdam, 93.9 FM!




De boel overnemen

Met een stad die hot en happening is
hopen er meer en meer
wat mee te kunnen pikken:

taxi’s die met Spotify fuseren
om meer klanten naar
hun pijpen te laten dansen,

radicalen die nieuwe
gesprekstechnieken
uitproberen in debatvorm,

het openbaar vervoer dat WiFi
alsof het gratis is aanbiedt
daar waar eigenlijk overbodige luxe-

soms is zelfs een brief
al te veel eer voor iemand
die gewoon iets goeds wil doen

of mooie dingen maken
zonder dat je bekend raakt
tot je Stadsdichter wordt

en ook nog een prijs wint
door zacht en subtiel te zijn,
niet zoals alles op z’n kop zetten

of plat leggen door shit te laten slingeren,
of juist steeds het verkeerde zeggen,
of veel te lang doen over iets vastleggen-

nee, soms moet je om de boel
over te nemen de boel de boel laten
en rustig eerst je eigen ding doen.

M.S.

Doorgaan

Dat was een beetje de toon van het eerste telefoontje dat ik ontving vandaag. Uiteraard had Aphrodite een heel goed punt, behalve dat ik dan net wakker was. Echt. Gisterochtend gebeurde precies hetzelfde. Met als enig verschil dat ik me vandaag iets beter voel. Dus om de vraag te beantwoorden: er ligt nog een aardige to do-list te wachten, te schreeuwen om afgemaakt te worden. En dat gaat gebeuren de komende zes uur, voor ik vertrek naar Katendrecht voor een voordracht. In het kader van vriendschap, het zal mij benieuwen. Ik denk dat ik daarvoor dit meeneem, maar moet daar nog even over beraadslagen. Komt ook nog in een nog te verschijnen dichtbundel, maar daarover later meer. Moet vanavond in ieder geval tien minuten vullen, dat zit wel snor. Iets met vriendschap, en dan eigen keuze.

Straks eerst maar eens werk maken van de roman die ook nog uit moet komen, '71|17'. Zo blijven we bezig, en is het eigenlijk heel terecht dat Aphrodite de beginvraag stelde. Ik heb geen idee. Nou dan, zegt ze, hop aan de slag. En lachen. Positief blijven. En anders denk je maar aan mij. Lijkt me een goed plan, anders word ik nooit een groot schrijver, natuurlijk. De muzes, daar draait het allemaal om. Aphrodite knikt streng, tapt met haar voeten op de grond. Twee woorden, negen letters. Ik ga al, ik ga al. Mag ik daar een muziekje bij?

M.S.