Posts tonen met het label mensen. Alle posts tonen
Posts tonen met het label mensen. Alle posts tonen

maandag 19 december 2016

toch moeten we het eens hebben

toch moeten we het eens hebben
over de littekens

de huid is een panty geworden
die kou doorlaat

van binnen is het te voelen

ja
ze helen uiteindelijk wel
maar ze blijven jonger dan de rest
onbegrepen plekken
met minder gevoel

en we hebben juist zoveel nodig
alles nodig

moeten we het daar niet eens over hebben

over de onschuld die we inruilden
voor herinneringen
die voor de helft zijn besmet
met schaamte

jawel
sommige plekjes bevatten pareltjes
memoires waardig
blijven echter littekens

we moeten het er eens over hebben

er moet iets zijn
een manier
om ze te kunnen delen
uitwisselen zoals gedachten
of andere delen van het lichaam

panty's laten immers
kleine beetjes warmte door

overbodige hitte ook trouwens

ja
daar moeten we het zeker over hebben

de warmte van onze littekens
de kou erbij

elkaar ergens in het midden ontmoeten

dat lijkt me wel wat

voor we helemaal leeg bloeden
open gereten
of gestrekt liggen

M.S.

zaterdag 17 december 2016

ach, mens

ach, mens

toen ik nog klein was
bestond mijn ergste nachtmerrie
uit een sneeuwballengevecht
met een vuurbal voorzien van een lachend gezicht

duivels lachend
ter aarde stortend vanuit de wolken

op verder dan een steenworp afstand
gooien mensen vandaag de dag
stenen naar andere mensen

omdat ze anders denken
anders zijn gekleed
andere voorkeuren hebben
anders spreken

ach, mens

vanuit andere windrichtingen
bericht het nieuws dagelijks
over kinderen die maar niet ontwaken
uit hun nachtmerries

ongeacht hun leeftijd
leefwijze geloof geslacht

ach, mens

mijn ogen zien zoveel kleuren
dat ze soms bloed huilen
verdragen het licht niet meer
zelfs de dagen worden grijzer, donkerder

ach, mens

niet de kogels of
wat voor wapens dan ook
zijn het meest dodelijk
maar de mens die het bedient, afvuurt,
de demoon

ach,

de mens is al lang
niet meer onschuldig, ziet u

een goed mens
is een uitstervend ras,
een kinderdroom die nooit uit zal komen

ach, mens

zelfs dode schrijvers
accepteerden vroeg of laat
de onbereikbaarheid
van onsterfelijkheid

dat oorlog een menselijke uitvinding

ach, mens

met dat besef
valt er enkel te pogen
een goed mens te zijn
voor goede mensen te zijn
goed om mens te zijn

bij leven

voor vrede

ach, mens

toe

M.S.

donderdag 19 februari 2015

Ziekenhuisbezoek



In het ongezelligste
ziekenhuis dat ik ken
weet een oude man
in een grijze lange regenjas
het toch gezellig
te maken
voor zijn oude vrouw
in een even zo grijze lange regenjas.

Zijn recept
voor hun geluksmoment:
een warme chocolademelk
met slagroom voor haar
zonder slagroom voor hem,
ernaast een chocoladebrownie
voor mevrouw,
voor meneer
een wit bolletje met lauwe kroket.

En dan niet eens
naar haar te hoeven kijken
om te weten
dat het nog best fijn is,
maar vooral best fijn is
dat ze nog altijd naast hem zit
en hij al is opgestaan,
zijn laatste hap nog vermalend,
om wat extra servetjes
te pakken want twee tegen één
dat ze gaat knoeien.

En dan weer
voor je uit staren,
zonder het jongere stel op te merken
dat kijkt om te zien hoe het moet
dat houden van,
jij vooral
voorbereid op plotselinge
regen, onweer
of zelfs de dood, wetende
dat jij je beste beentje
tot de laatste snik voor hebt gezet
om het gezellig
te houden.

M.S.