Herfst is geen seizoen

Herfst is geen seizoen
voor gebroken harten
van verborgen herten
die de jacht het liefst
over willen slaan,

de warmte van een ander
lichaam vertaald naar
warmte betaald met
omsluiten van dat
wat je het liefst vasthoudt,

wachtend op de winter
die nog ver weg is
en nog ver weg blijft
zolang je maar een vacht
tegen je aan hebt liggen

die het wachten
wat zachter maakt
om te verteren
als alles om je heen
zo snel van je weg waait.

M.S.

Jachtseizoen geopend

De zomer loopt alweer ten einde. De studenten strijken weer in de stad neer, na lange vakanties elders en hopen nog eenmaal even de bloemetjes buiten te zetten in de nacht. Anderen grijpen dit moment aan om juist opnieuw het bos te betreden, na lange afwezigheid. Het is soms hilarisch om te zien hoe mensen dan stuntelen en soms overduidelijke blauwtjes lopen, vooral op weg naar de uitgang. Vorige week in de Schouw dit wonderlijke schouwspel aan moeten zien. Nog even een laatste poging om te scoren, bij dat meisje bij de deur. Maar helaas, ook die wees je kort en krachtig af. Voor het oog van iedereen. Dan rest alleen nog de deur en de rit huiswaarts.

Jachtseizoen geopend

De vrijer ruikt door
een nieuwe opening in de muur
het vlees dat niet langer smoort.

Verliefdheid is voor hem
slechts een hobbel op de weg
naar de schat die hem lang werd onthouden.

Nu kan de vrijer zijn slag slaan
gewapend met arsenaal
van opgepoetste charme

zet hij voorzichtige stappen
richting de hoofdprijs in dat hart
dat voorheen achter slot en grendel lag.

De schutkleuren gaan aan,
de ruggen worden gerecht
en de veren richten zich naar de zon

op de tactische posities rondom,
waakzaam voor vallen erop af sluipend
in de hoop betrapt en opgemerkt te worden.

M.S.