Lieve Carmen (afscheidsbrief van Don Giovanni)

Ja, ik doe aan verzoekjes. Zeker als er wordt gezegd: 'Schrijf maar wat over opera. Don Giovanni, of zoiets. Of nee, Carmen. Nou, kies jij maar.' Er wordt geglimlacht. Dus dan ga je aan de slag. Je denkt na over de opera. Vergelijkt het met de mythe van Don Juan. Vervolgens met Carmen. Je concludeert dat in beide opera's er een laatste confrontatie is die voor zowel Don Giovanni als Carmen niet goed afloopt. En dat weten ze stiekem ook. Dus wat doe je: je laat Don Giovanni een laatste brief schrijven. Aan Carmen. Van de ene opera naar de andere. En dan krijg je zoiets als onderstaand gedicht.

For the English translation of this poem, called 'Dear Carmen (goodbye letter by Don Giovanni)', click here.

Lieve Carmen (afscheidsbrief van Don Giovanni)

Vrouwenstemmen-
Ik hoor ze zingend zeggen
Dat ze in werkelijkheid
Sirenen zijn,
Geschapen om mij
Te verleiden
Tot schipbreuk, ik
De neerstortende vogel
Die rebels in vrijheid
Zou moeten zwelgen.

Vrouwenstemmen-
In dit laatste
Overdenken
Hoor ik ze slechts kraaien
En om aandacht roepen,
Ik hoor slechts
Zwarte duiven- witte raven
Die mij dankzij mijn overmoed
Op het randje van de afgrond
Plaatsten.

Vrouwenstemmen,
Lieve Carmen,
Zijn de dolken- opgepast!-
Die ons zullen doden-
Carmenoïde trekken ze corrumperend
Aan, enkel om ons
Neer te stoten
En er aan ontsnappen
Is bij voorbaat vervlogen
Hoop.

Lieve Carmen,
Mijn laatste woorden
Bevatten het besef
Dat wij alleen de Dood beminnen-
Hoor de Dood vals zingen,
Rampspoed aankondigend luid,
Als een dief die harten
Verslindt-
De Dood op mijn hielen,
De liefde voor het ontbijt etend
Zonder iets
Te drinken, bloed misschien.

Lieve Carmen,
Ons spel met andermans
Verlangens
Zal zich op ons wreken,
Ons bloedend laten branden-
Daarbij noch woord noch zwaard
Dat ons redden kan,
Pas dan
Kunnen witte duiven om ons wenen
Hoog in de lucht,
Voordat ze bevrijd landen.

Mannenharten,
Lieve Carmen,
Worden nu eenmaal
Sneller zwart als
Gevolg van de blinde lustjacht-
De erfenis van Casanova,
Die elke man, elke dwaas,
Vroeg of laat
Zal bevangen.

Mannenharten-
Het overdenken concludeert:
Voor elke vrouw valt
Te vallen,
Maar met ‘genoeg liefde’
Wordt alles veel te zacht
Uitgedrukt-
We kunnen niet anders
Dan alles verknallen,
Ik zit er tot mijn spijt
Ook maar aan vast.

Mannenharten-
Hoor ze zingend zeggen
Dat ze in werkelijkheid
Godenzonen van
Mars zijn,
Toreadors om jou
Te verblijden
Met hun pijnslag, ik
De neergestoken stier
Die in zijn val de vrijheid
Zal moeten vieren.

Met spijt een laatste groet
Maar oprecht veel liefs,

Don Giovanni.

M.S.

Dear Carmen (goodbye letter by Don Giovanni)

For the Dutch original, click here.

Female voices-
I hear them saying while singing
That in reality
They are Sirens,
Created to
Tempt me
To shipwreck, I
The falling bird
Who rebelliously should
Indulge in freedom.

Female voices-
During this final
Consideration
I only hear them crow
And call for attention,
I only hear
Black doves- white ravens
Who thanks to my hubris
Placed me at the brink of
The abyss.

Female voices,
Dear Carmen,
Are the daggers- beware!-
Which will kill us-
Carmen-like they attract
In a corrupted way, only to
Stab us down
And to escape it
Is hope already
Flown-away.

Dear Carmen,
My final words
Contain the realization
Of us only loving Death-
Hear Death sing falsely,
Loudly announcing disaster,
As if a thief devouring
Hearts-
Death follows me,
Eating love for breakfast
Without something
To drink, blood maybe.

Dear Carmen,
Our game with other people’s
Desires
Shall be avenged on you and me,
Will burn us bleeding-
Also no word nor sword
Could save us,
Only then
White doves can for us weep
High above,
Before landing freely.

Hearts of men,
Dear Carmen,
Are after all faster
Blacked because of
The blind hunt for lust-
The legacy of Casanova,
Which will infect
Every man, every fool
Eventually.

Hearts of men-
The considering concluded:
Every woman can
Be fallen for,
But with ‘sufficient love’
All is put to words
Way too soft-
We can’t do less
Than fully destruct,
Regretfully, I too
Am marked.

Hearts of men-
Hear them saying while singing
That in reality
They are divine
Sons of Ares,
Toreadors just to
Please you
With their strikes of pain, I
The struck-down bull
Who has to celebrate freedom
During his fall to the ground.

A regretful farewell
Yet with love, yours sincerely,

Don Giovanni.

M.S.