Sinds april schrijf ik voor elke vrijdag een gedicht op basis van verschillende nieuwsberichten over Rotterdam, wat ik live voordraag in de show van Mark van Dale op Open Rotterdam. Mocht 09.15u te vroeg voor je zijn geweest, of was je net even iets anders aan het doen dan naar 93.9 FM te luisteren, hieronder het gedicht van 30 mei met bijbehorende nieuwsberichten.
Camerageil
Want we willen alles en overal
kunnen zien, kijken waar
de dader of het slachtoffer
precies uithangt-
camerageilheid is een krachtig
middel tegen hufterig rijgedrag
jegens vrouwen of portiers
in kroegen door mannen,
of een oogje in het zeil van
een half miljoen slachtofferhulp
mede mogelijk door de Kredietbank
dat ’s nachts naar Den Haag wordt gewandeld.
Gelukkig telt Rotterdam
mensen die een neus hebben voor olifanten
die met hun band gewoon langs
willen komen om hun kunstje te doen
en zijn ze nog goedkoper dan
het gemiddelde nieuwbouwplan
of rondvliegende kogels, de straf:
selfies van kamperen op een koude grasmat.
M.S.
vrijdag 30 mei 2014
Over Rotterdam - 30 mei 2014
Labels:
De Kuip,
gedicht,
inspiratie,
live,
nieuws,
Open Rotterdam,
over,
poëzie,
radio,
RET,
Rotown,
Rotterdam,
thema,
voordragen,
vrijdag
vrijdag 23 mei 2014
Over Rotterdam - 23 mei 2014
Sinds april schrijf ik voor elke vrijdag een gedicht op basis van verschillende nieuwsberichten over Rotterdam, wat ik live voordraag in de show van Mark van Dale op Open Rotterdam. Mocht 09.15u te vroeg voor je zijn geweest, of was je net even iets anders aan het doen dan naar 93.9 FM te luisteren, hieronder het gedicht van 23 mei met bijbehorende nieuwsberichten.
Stemmen
Je hoort ze overal, binnen en buiten
vullen kassa’s en kastelen,
verdwijnend verkeer en tuinen,
boven ranglijsten als ze plekken verdelen,
als ze boekenkasten vullen,
in gloednieuwe percelen,
of de geheime plekjes van vrouwenhutjes
aan wie steeds minder is gegeven,
of wie met minder leven
om een ander geluid te ontdekken,
om ook buiten de stad invloed te hebben,
of in de stad blijven voor colleges
die ze preventief hadden moeten natrekken
op het bereik van mogelijke successen.
M.S.
Stemmen
Je hoort ze overal, binnen en buiten
vullen kassa’s en kastelen,
verdwijnend verkeer en tuinen,
boven ranglijsten als ze plekken verdelen,
als ze boekenkasten vullen,
in gloednieuwe percelen,
of de geheime plekjes van vrouwenhutjes
aan wie steeds minder is gegeven,
of wie met minder leven
om een ander geluid te ontdekken,
om ook buiten de stad invloed te hebben,
of in de stad blijven voor colleges
die ze preventief hadden moeten natrekken
op het bereik van mogelijke successen.
M.S.
vrijdag 16 mei 2014
Over Rotterdam - 16 mei 2014
Sinds april schrijf ik voor elke vrijdag een gedicht op basis van verschillende nieuwsberichten over Rotterdam, wat ik live voordraag in de show van Mark van Dale op Open Rotterdam. Mocht 09.15u te vroeg voor je zijn geweest, of was je net even iets anders aan het doen dan naar 93.9 FM te luisteren, hieronder het gedicht van 16 mei met bijbehorende nieuwsberichten.
Over vijftig jaar zeggen middelbare
scholieren van nu, dan oma en opa:
‘Vroeger leerde je voor examens
in een café, vroeger ja,’
en de achterkleinkinderen zouden ze aangapen,
‘toen de moestuinen zich
voor het eerst wortelden op daken,
sigarenboeren nog stoere kerels waren
en een dag na neergestoken te zijn geweest
weer achter de toonbank gingen staan.
Vroeger dachten we na
over wat er mis ging
terwijl het leven nu ook doorgaat,
hoe het anders moet, misschien, voortaan.’
Over vijftig jaar praten middelbare
scholieren van nu over de palen
die de grond in werden geslagen,
precies onder hun ramen
waar ze ploeterden zoals hun voorvaderen
ploeterden om van die kale
vlakten genaamd ‘het hart’ wat nieuws te maken
van die stad die haar woorden achterliet
in een duister vol tranen van familie
die het stokje om goed te doen overnamen,
in grotere getale kwamen, vol vragen
op de tong om toch dat ene doel te halen
maar dat is pas een verhaal voor later,
nu moeten we poetsen en het praten laten.
M.S.
Over vijftig jaar zeggen middelbare
scholieren van nu, dan oma en opa:
‘Vroeger leerde je voor examens
in een café, vroeger ja,’
en de achterkleinkinderen zouden ze aangapen,
‘toen de moestuinen zich
voor het eerst wortelden op daken,
sigarenboeren nog stoere kerels waren
en een dag na neergestoken te zijn geweest
weer achter de toonbank gingen staan.
Vroeger dachten we na
over wat er mis ging
terwijl het leven nu ook doorgaat,
hoe het anders moet, misschien, voortaan.’
Over vijftig jaar praten middelbare
scholieren van nu over de palen
die de grond in werden geslagen,
precies onder hun ramen
waar ze ploeterden zoals hun voorvaderen
ploeterden om van die kale
vlakten genaamd ‘het hart’ wat nieuws te maken
van die stad die haar woorden achterliet
in een duister vol tranen van familie
die het stokje om goed te doen overnamen,
in grotere getale kwamen, vol vragen
op de tong om toch dat ene doel te halen
maar dat is pas een verhaal voor later,
nu moeten we poetsen en het praten laten.
M.S.
Labels:
gedicht,
herdenking,
live,
nieuw,
nieuws,
Open Rotterdam,
over,
poëzie,
radio,
Rotterdam,
thema,
voordragen
vrijdag 9 mei 2014
Over Rotterdam - 9 mei 2014
Sinds april schrijf ik voor elke vrijdag een gedicht op basis van verschillende nieuwsberichten over Rotterdam, wat ik live voordraag in de show van Mark van Dale op Open Rotterdam. Mocht 09.15u te vroeg voor je zijn geweest, of was je net even iets anders aan het doen dan naar 93.9 FM te luisteren, hieronder het gedicht van 2 mei met bijbehorende nieuwsberichten.
Wij dragen
Rotterdam,
stoppen woorden in nachten,
dagen met daden en wachten
tot nieuwe namen zeker zijn
en families weer op elkaar aan kunnen.
Wij dragen
Rotterdam,
vooral als
de Duitse toerist
zijn intocht
aan het plannen is.
Met een mannetje
voor de veiligheid
en handhaving
moet het appeltje-eitje
zijn die pottenkijkers
de stad uit te leiden.
De potenrammers
daar gelijk achteraan
alvorens ze een poot
uit te draaien
want sommige mensen
zijn nu eenmaal matennaaiers,
zijn vaker
ook gewone mensen
en die laat je
in hun waarde-
zo niet draagt Rotterdam
je naar het Havenziekenhuis
om dat middels
inenting het
in je hoofd
te laten prenten
en je op te lappen.
Want wij dragen
Rotterdam
en dat is altijd zo geweest-
ook op 14 mei 1940,
ook op 31 maart 1943
en op elke herdachte 4 mei
dicht de Rotterdammert
het oude met het nieuwe
als twee handen
op één buik,
hand in hand,
want wij dragen
Rotterdam op handen
niet als hippe kippen in
‘Dutch Manhattan’,
maar als trotse inwoners
van dé stad van Nederland.
M.S.
Wij dragen
Rotterdam,
stoppen woorden in nachten,
dagen met daden en wachten
tot nieuwe namen zeker zijn
en families weer op elkaar aan kunnen.
Wij dragen
Rotterdam,
vooral als
de Duitse toerist
zijn intocht
aan het plannen is.
Met een mannetje
voor de veiligheid
en handhaving
moet het appeltje-eitje
zijn die pottenkijkers
de stad uit te leiden.
De potenrammers
daar gelijk achteraan
alvorens ze een poot
uit te draaien
want sommige mensen
zijn nu eenmaal matennaaiers,
zijn vaker
ook gewone mensen
en die laat je
in hun waarde-
zo niet draagt Rotterdam
je naar het Havenziekenhuis
om dat middels
inenting het
in je hoofd
te laten prenten
en je op te lappen.
Want wij dragen
Rotterdam
en dat is altijd zo geweest-
ook op 14 mei 1940,
ook op 31 maart 1943
en op elke herdachte 4 mei
dicht de Rotterdammert
het oude met het nieuwe
als twee handen
op één buik,
hand in hand,
want wij dragen
Rotterdam op handen
niet als hippe kippen in
‘Dutch Manhattan’,
maar als trotse inwoners
van dé stad van Nederland.
M.S.
Labels:
bombardement,
gedicht,
live,
nieuws,
Open Rotterdam,
over,
poëzie,
politiek,
radio,
Rotterdam,
thema,
voordragen,
vrijdag
vrijdag 2 mei 2014
Over Rotterdam - 2 mei 2014
Sinds april schrijf ik voor elke vrijdag een gedicht op basis van verschillende nieuwsberichten over Rotterdam, wat ik live voordraag in de show van Mark van Dale op Open Rotterdam. Mocht 09.15u te vroeg voor je zijn geweest, of was je net even iets anders aan het doen dan naar 93.9 FM te luisteren, hieronder het gedicht van 2 mei met bijbehorende nieuwsberichten.
Afscheid nemen bestaat niet
Als ze nog lang zullen leven
zien we ze vanzelf
toch wel weer een keer terug
als ze na al hun inspanningen
hun woorden in daden zien uitgedrukt
en een bedankje eigenlijk te min is
dat je dan nog maar één keer
die handjes in de lucht
mag gooien terwijl je weet:
zelfs als ik Route 66 neem,
kan ik er nog altijd
een Zilverkuipje in zien.
Sommige mensen hebben dan
voor hun gevoel levenslang,
maar zodra je gaat hopen op lijfstraffen
voor hij die dan
weer géén onderscheiding kreeg
voor zijn ‘goede gedrag’
verlaag je jezelf naar
zijn niveau, en wordt je verjaardag
er een om slechts van te dromen.
Dan zijn je dromen beklad,
vatten deze heel snel vlam
en zijn ze rijp voor de sloop,
en is afscheid nemen een fabel
zoals onkruid dat vergaat,
maar lang zullen ze leven.
M.S.
Afscheid nemen bestaat niet
Als ze nog lang zullen leven
zien we ze vanzelf
toch wel weer een keer terug
als ze na al hun inspanningen
hun woorden in daden zien uitgedrukt
en een bedankje eigenlijk te min is
dat je dan nog maar één keer
die handjes in de lucht
mag gooien terwijl je weet:
zelfs als ik Route 66 neem,
kan ik er nog altijd
een Zilverkuipje in zien.
Sommige mensen hebben dan
voor hun gevoel levenslang,
maar zodra je gaat hopen op lijfstraffen
voor hij die dan
weer géén onderscheiding kreeg
voor zijn ‘goede gedrag’
verlaag je jezelf naar
zijn niveau, en wordt je verjaardag
er een om slechts van te dromen.
Dan zijn je dromen beklad,
vatten deze heel snel vlam
en zijn ze rijp voor de sloop,
en is afscheid nemen een fabel
zoals onkruid dat vergaat,
maar lang zullen ze leven.
M.S.
Labels:
De Kuip,
gedicht,
inspiratie,
live,
nieuw,
nieuws,
Open Rotterdam,
poëzie,
radio,
Rotterdam,
thema,
voordragen
Abonneren op:
Posts (Atom)