vrijdag 31 januari 2020

GEDICHT VOOR DE TOEKOMST II

NU!
roepen ze overal 
niet het water
maar de toekomst 
komt

leerden we dat niet
van het verleden waarin
alles al een keer
is voorgekomen, hetzij
in primitieve vorm

de aanwijzingen
de beginselen
het begin, jongens, ligt
achter ons

NU!
of nooit
zolang we achterom kijken
met het vingertje geheven

'we vergaten'
'we wisten'
'we herinneren'
maar een streep trekken 
tot hier en niet verder
ho maar

nu.

met de blik vooruit
laten we wat achter ons
                       achter ons
achteruit kijken
is niet futuristisch genoeg meer

nu.
of nooit.
‘weet je nog?’
meer hoeven we toch
niet te weten
om vanaf nul te beginnen
                                               het roer om
                           schone lei
ga terug naar                                             start

nu 
het nog kan
en dan zo
de toekomst in
tegemoet
voorbij

dat is niet zwijgen
maar accepteren 
dat alles al zo was, moest misschien
om hier te belanden

vanaf hier verder
is vooruitgang de redding
grijp het bij de lurven schreeuw als het moet zet je hakken in het zand de tanden op elkaar verstand op nul
en gaan, vooruit, huphup

nu.
nu.
nu.

luister je wel?

of ben je zo
met jezelf bezig
dat je voorbij gaat
aan dat 'die betere wereld'
waar men het o zo graag over heeft
bij jezelf begint

luister je wel
luister je nog

luister je

nu

luister

M.S.

maandag 20 januari 2020

Dancing in the dark (vrij naar Bruce Springsteen)

ook al is het hier
aardig donker
sluit je toch
zo vaak het kan
de ogen

doe alsof
niemand je ziet
doe alsof 
je niemand ziet

stap wieg lach lieg
stap wieg lach lieg
stap wieg lach lieg
stap wieg lach lieg

doe alsof
voor even
doe alsof
het leven leuk is

omdat het hier
aardig donker is
en jij verborgen
tussen knusse hoekjes
en discoverlichting

stap wieg lach lieg
snuif slik dans vlieg
sjans zwicht knak hier
val vlieg veer diep

tijd voor make-up
alsof een break-up
met de dansvloer
met alles
met iedereen

met jezelf

doe alsof
niemand je ziet
doe alsof 
je niemand ziet

stap wieg lach lief
stap wieg lach lieg
stap wieg lach lief
dans lieg lach wieg

tot de rekening 
wordt gepresenteerd

op zwart

M.S.

zondag 19 januari 2020

SCOREBORD

Dit zijn geen tijden om in de spiegel te kijken. Afgezien van de feestbelichting en het aanwezige menu (enkel dranken en shotaanprijzingen) is ook de uitstraling van je reflectie benedenmaats. 

Om je heen niets dan nog meer drank. Lege ogen. Paniek en onrust achter de bar, maar het tempo is hoog. En terecht. Iedereen is dorstig.

Maar naar wat. Geen. Idee. En waarom zou ik ook. Dit zijn geen tijden om in de spiegel en te denken: 'Goh, nu zou je eigenlijk rechtschapen moeten handelen.’ Maar nee.

Dit zijn geen tijden om rond te kijken. Te luisteren. Een conversatie aan te gaan. Zelfs met niets zeggen noch bewegen wordt je toch wel leuk gevonden. Of alsnog. Iedereen moet scoren. Of wil.

Geen mens die het weet. Geen haan die ernaar kraait, behalve naar de vrouwelijke rondingen die de dansvloer van wulpsheid voorzien. Terecht, maar aan mij niet besteed.

Dit zijn geen tijden meer. Dit zijn geen tijden meer. Zelfs de spiegel kleurt flikkerend afkeurend rood. Stop hier. Ga niet verder. Ga naar huis. Je blijft zitten want wat moet je anders. 

Dit zijn geen tijden om in de spiegel te kijken. Toch zie je jouw reflectie nog een ronde bestellen. Van hetzelfde. Proost. Niemand antwoordt. Zelfs de muziek niet. Je neemt een slok. Slikt.

M.S.

maandag 13 januari 2020

er moeten soms

er moeten soms
pagina’s uitgescheurd worden

dan versnipperd
       weggegooid

alleen de herinnering
aan de flarden
heeft al pijn genoeg in zich
              spijt
              twijfel

doorgaan geeft ook
de nodige ballast, het overbodige-

het woord zegt het al

er moeten soms
pagina’s uitgescheurd worden

ruimte voor nieuwe
            voor adem

leven vraagt soms ook
om schrappen
om te schaven

M.S.