Opera-t(i)oneel [suppl. 1]

'Stel je voor dat het vrijdag is. Het is de twintigste van mei. Als je op je horloge kijkt, is het zes uur. Je hebt weekend. Het festivalseizoen is al geopend en je hebt je opgemaakt voor iets waar je misschien niet snel naar toe zou gaan: opera. Om wat voor reden dan ook. Misschien droom je alleen, heel stiekem over opera’s. Of werd je donderdagavond verliefd op een meisje genaamd Medea. (..)'

Zo begon ik voor de Operadagen Rotterdam. De volledige blog zit bij hen in de mailbox, dus ik ga ook geen moeite doen om op de zaken vooruit te lopen. Nog even geduld, dus. Dit is alleen een poging om je alvast warm te maken. Want ik ben dat ook. Morgenavond ben ik bij de opening. Ik ben nog nooit bij de opening van een festival geweest. Ja, de voorloper van Music Republic. Maar dat is meer muziekfestival waarbij men zich klem zuipt en dan in een grote stofwolk gaat dansen met een hippe zonnebril op. Zoals afgelopen jaar gebeurde. En ik de spullen bewaakte. Dat terzijde.

Zoals ik al zei, ik ben nog nooit bij de opening van een festival geweest. En al helemaal niet een festival met opera. Sterker nog: vorig jaar heb ik voor het eerst een opera bezocht, Le Vin Herbé van het Opera O.T. Geweldig. Mooi. Het smaakte naar meer. Ik was sowieso al van plan om een voorstelling te gaan, bij voorkeur Dido&Aeneas. Want dat ben ik zo'n beetje verplicht na die zeven jaren op het gymnasium. Waarop je doodgegooid werd met de Klassieke Oudheid. Het verhaal van Dido&Aeneas is daar een onderdeel van en dat ga ik morgenavond zien! Hulde, want de opera van Henry Purcell is mij bekend van naam. Meer niet. Dus de verwachtingen zijn hoog, zei ik hoog, zeer hoog gespannen.

Maar dan is er nog die opening. Het festijn vindt plaats op het Schouwburgplein. Uiteraard wordt het geopend door een wethouder. Er zullen veel belangrijke mensen zijn. Misschien hier en daar een bekende. Maar vooral zenuwenpezen die ongeduldig wachten op spektakel. Of alles wel goed gaat. De mensen het naar hun zin hebben. Of juist dorst hebben en spijt dat ze niet rechtstreeks naar de bar zijn gelopen. Zo ook bij de lancering van het literaire tijdschrift STRAK op 13 mei jl. Spanning alom, sensatie ook. Want het blad is om je vingers bij af te likken, zelfs de advertenties zijn subliem. Maar het geluid dreigde overstemd te worden door de drinkers in de BeatBurger, naast de aangesloten galerie ROTTTERDAM. Jammer, maar de echt geïnteresseerden zoals ik&co. focusten op de lancering. En onder het genot van een mierzoet naar mango smakend biertje komt alles goed. Hopelijk hebben ze morgen ook mangobier. Zo niet, dan wordt het een lange opening.

M.S.

Schouwburgen

Als het aan de Rotterdamse Schouwburg ligt, wordt de schouwburg niet alleen een plek om theater te bezoeken. Neen, het wordt een ontmoetingsplek. Een plek waar je een kopje koffie doet, of in mijn geval: gewapend met laptop, een boek, een kopje koffie en een lijst met bronnen je studievoortgang op peil houdt. Uiteraard doe ik dit op geheel studentikoze wijze: nog duf van het feestje van de avond ervoor en slechts zes uurtjes slaap.

Maar goed, om terug te keren naar het 'Schouwburgen' zal ik dit nieuwe woord even toelichten. Voorheen betekende dit, zoals ik al zei, theater bezoeken. Dit varieerde van kleine (familie)voorstellingen tot het Scapino Ballet dat haar kunsten vertoont. Het betekende voor sommigen wellicht een verplichte ouders met familie. Of afgezonderd van iedereen stiekem je 'culturele bewustzijn (zoals ik het ooit hoorde zeggen)' opkrikken. Cultuur snuiven. Geraakt worden, als je de nieuwe campagne van het Rotterdams UITburo moet geloven tenminste. Niet dat dit beeld klopt, maar om heel eerlijk te zijn is de gemiddelde leeftijd van een theaterbezoeker toch wel redelijk hoog. Jammer, want het kan echt fantastisch zijn.

Op het moment van dit schrijven zit ik tegenover de nieuwe bar van Floor, waarvan de deuren tussen de Schouwburg en het café verdwenen zijn. De bedoeling hiervan is om de foyer en Floor samen te trekken, en zo 'een voor Rotterdam unieke stadsfoyer te creëren'. Na de try-out van woensdag 29 september jl. hadden veel mensen nog hun twijfels. Dit kwam mede doordat de foyer nog niet af was. Bewegwijzering ontbrak. De entree leverde een gigantische rij op voor de kassa. De brandoefening duurde te lang, etc. Allemaal twijfels die men veilig vanachter de computer op de website van de Rotterdamse Schouwburg plaatst. Terwijl men van tevoren wist dat het slechts een try-out was, om te zien hoe alles werkt. Voor de Schouwburg was het een moment om te zien hoe mensen reageren op de nieuwe foyer.

Nu ik hier zo zit, voelt het ontzettend goed om hier te zitten. Ik heb gratis internet (voor een student van groot belang), er zijn twee bars waar ik een koffie kan bestellen. Voor de 12m lange mediawand, die inmiddels verschillende beelden laat zien waaronder de programmering van de Schouwburg, staat een dj-booth waarachter een klein vrouwtje met een zandgele trui ontspannen muziek draait. Naast de ingang hangen wat mensen. Achter de ronde kassa, hebben zich mensen (lees: enkele oudjes) verzameld om koffie te drinken en te wachten op de rondleiding die over enkele minuten van start gaat. Ik ga me ook maar eens aanmelden, om mijn nieuwe hang-/schrijf-/werkplek eens goed op te nemen. Want ik ben erg tevreden met het resultaat!

Bij het schrijven van die laatste zin, begint de rondleiding naast de tafel waar aan ik zit te schrijven, dus dat wordt wachten op de volgende ronde. Ik ga vaker 'schouwburgen', want zoals het nu mogelijk is kun je vanaf nu onder 'schouwburgen' ook verstaan: mensen ontmoeten, een drankje doen, lezen, werken/studeren, ontspannen, met de mogelijkheid dit te combineren met een theatervoorstelling. Dit hadden ze veel eerder moeten bedenken, die combinatie van Café Floor en de foyer van de Rotterdamse Schouwburg. Afijn, we hebben er weer een nieuwe hotspot bij in Rotterdam. En ik zie dat het goed is.

M.S.