'Fuego' [5]

[Vervolg]

Vanaf hier kan ik verder weinig meer vertellen. Het enige wat ik te zeggen heb, is dat toen ik terugkwam zij er niet meer waren. León niet. Sheena niet. Zelfs Marc niet. Niemand had ze ook zien weggaan. Ik vroeg aan meerdere mensen of zij hen hadden gezien. Maar iedereen kon zich alleen herinneren dat ze er geweest waren. En daar hield het op. Dus ben ik naar huis gegaan.
Een maand later zag ik Sheena weer, ditmaal op een ander feest. Maar ik herkende haar meteen. Na een gesprek over hoe het met haar ging en andere gebruikelijke koetjes en kafjes, vroeg ik haar hoe het met León en haar was afgelopen. Ze vertelde me dat ze nummers hadden uitgewisseld, en hij mij achterna ging richting de wc. Hij was nooit meer teruggekomen. Haar vriend had overgegeven in de wc, want zijn andere vrienden hadden hem net iets te veel tequila geschonken. Ze heeft hem moeten dragen naar de taxi. In de taxi heeft hij uit het raam nog een keer overgegeven. Maar van León geen spoor. Ze had nog een keer geprobeerd contact op te nemen, maar tevergeefs.
Later hoorde ik van andere mensen dat hij verhuisd was naar een andere stad. Het laatste wat hij daarover kwijt wilde, was dat hij ‘nog iets moest regelen’. Sommigen beweerden dat hij ‘met de verkeerde mensen omging’. Anderen zeiden dat hij ‘op avontuur ging’. Weer anderen interesseerden het niet waar hij was. Een enkeling beweerde dat hij zijn eigen zaak wilde openen. Hoe dan ook, León de Barreiro was in het niets opgelost. Zonder afscheid te nemen, zonder iets achter te laten. Een schim, zo leek het. Maar iets in mij zegt me dat hij weer zal opduiken. En dan heeft hij iets te vertellen. Of iets groots gedaan. Als het moment daar is. Wanneer hij terugkomt, zal zijn ‘fuego’ de horizon verlichten en zijn terugkomst aankondigen. In mijn ooghoek zie ik mijn weerspiegeling in de ruit. Daarachter een witte stip, iets van licht. Ik kijk om, maar het blijkt slechts een lamp. Als ik beter kijk, ontdek ik de vorm van een vlam.

M.S.