De paden op, de lanen in,
richting Stadhuis met eenheidszin
als er onderweg iemands kunst
op de weg pardoes wordt kwijtgeraakt
en voor de beschonken zondagsrijder
eigenlijk te weinig straf wordt gevraagd
maar dat soort beelden dragen de lasten
zoals een half miljoen schuldige gedachten,
jarenlang als een Hef blijven hangen
boven het stedelijk lichaam,
waarover een menigte scanderen zal:
‘De nacht is dood, leve de nacht!’
en de wielen van de benenwagen uitvindt
om vanaf nul terug te lopen naar een nieuw begin.
M.S.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten