Het was een dag
waarop de zon ook maar
toevallig een zonnebril droeg,
de maan net zijn bed in was gedoken
en de wolken in geen velden of wegen te zien,
toen werd er besloten dat
de nooit als zodanig vaste
patronen die geleefd werden
ook best alleen beleefd konden
worden gedronken
op vaste dagen, want dit
is slechts een kroeg
die alleen lallend, zuipend
en schuinsmarcherend overleefd
kan worden maar niemand
die nuchter genoeg is om
daar bij stil te staan of
er eens voor te gaan zitten
want voor je het weet
lig je soppend van sappen
languit op de grond en
komt naar buiten dat
we allemaal
alcoholisten zijn
de een
nog erger
dan de andere
en altijd
een slok
of meer
teveel
op.
M.S.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten