donderdag 9 februari 2012

One night at Hemingway's

Wat een machtige avond weer. Rotterdam is weer goed geweest voor ondergetekende. Na eerst (na maanden te hebben gewacht) EINDELIJK de nieuwe Muppet-film te hebben gekeken, toch even onderweg naar de metro bij Hemingway binnengelopen. Op woensdagavonden schijnen er dus jazzjams te zijn. De klok slaat kwart over tien, dus het kan nog.

Binnen wordt ik aangestaard door een krullenbol, waarschijnlijk omdat ik mijn hooligan-jas aan had. Sorry schat, die is gewoon lekker warm. Eronder zit een vriendelijke schrijver maar misschien kom ik daar later wel op terug. Bier. Rook. Dag barman. Vanuit mijn ooghoek zit daar nog steeds krullenbol, schaamteloos aan de zijkant. Stiekem een beetje mooi zijn, maar ik heb het wel gezien. Zij klopt. De sfeer klopt. Mijn drankje klopt en het jazztrio maakt het compleet. Dit is een goede avond. En dan denk je opeens aan Sander Ritman.

Sander, de dichter over wie ik een gedicht schreef genaamd 'Hobbelen'. Hij vond het mooi en eer toen ik het in zijn aanwezigheid voordroeg bij de Jaarfinale van de Leidse Poëzieslag afgelopen november. Diezelfde dichter waartegen ik het moest opnemen tijdens mijn eerste slam in 2009. In de EXIT toen nog. Het is dezelfde Sander die ik in de eerder genoemde Poëzieslag in Leiden een gedicht hoorde voordragen over jazz. 'Jazz, jazz jazz'. Deelder had met plezier naar hem geluisterd, vermoed ik. Maar die Sander Ritman, dus.

Ik dacht aan hem toen ik mijn telefoon pakte - de eigenaar was verwikkeld in een potje schaak, oftewel: Alleen storen voor consumpties - en begon te tikken. Ik keek Hemingway rond. Stiekem naar de krullenbol en dacht wie er eerder een gedicht over haar zou schrijven: Sander of ik. Uiteraard bleek ik de winnaar, want Sander schitterde helaas in afwezigheid. Dus heb ik na drie pogingen in het geniep een foto van de krullenbol gemaakt. Net zo geniep als het schrijven van het gedicht over haar. Speciaal voor jou, Sander. Zodat je er toch een beetje bij was. Misschien kun je de inhaalslag nog maken met een gedicht achteraf.

Dan is het opeens even voor elven en besluit je toch je hooligan-jas weer aan te trekken. Muts op, handschoenen aan en gaan. Maar langzaam. Het jazztrio laat het einde van hun jam klinken. De laatste noten, je hand op de deurknop. Dan is het afgelopen. Door de deur die achter je is dichtgevallen hoor je een luid applaus. Ik loop de mij zo bekende route naar de metro. Met in mijn zak een foto en het volgende gedicht..

Jazz at Hemingway's

Als de jazz
Je om de oren streelt, steelt
De poëzie je gehoor met haar krullen
Om je hoofd gewonden-
Opgewonden onder
Donkere rookwolken.

Meeroken wil je-
Meelopen wil ik met je,
Zo de nacht in.

Als een pijpje
Achter je gezicht
Aan, terugverend
Als je te hard dreigt te gaan als
Mijn stem verloren gaat
Door de jazz die klinkt
De ruimte vullend.

Meelopen wil je-
Meekijken wil ik met je,
Zo met die glans je ogen in.

Als een wimper
Die je ogen dicht,
Zacht zingend
Als ze vallen met het donker als
De slaap je vat
Door de drank die drinkt
Jou op afstand laat.

Meepraten wil je-
Meegaan wil ik met je,
Zo de muziek ziek zijn-
Muze ziek zijn, ziek zijn
Met jou van jou op jou
Door jouw muziek die
Mijn noten klankloos laat
Ondanks die
Jazz, ruimtekrullend
En gevuld met je poëzie.

M.S.

2 opmerkingen:

  1. Hey Miguel,

    Wat een eer zo'n prominente rol te spelen in je verhaal, ook al was ik de grote afwezige. Zo te horen had ik er bij moeten zijn. Valt me tegen dat je het café verliet met slechts een foto van haar (haar). Ik had 't wel geweten, of nou ja, ik ben nu vader natuurlijk.

    Maar gelukkig heb je het gedicht waar je je nog vaak aan kunt warmen. Je had het aan de krullenbol moeten geven/voordragen, wie weet wat er dan gebeurd was. Ik ben benieuwd wat de muzikanten speelden toen je dit schreef. Waarschijnlijk jazzten ze er lustig op los. Ik had er bij moeten zijn.

    Binnenkort ga ik 'm weer doen trouwens, op de Haagse Spot, m'n jazzgedicht. Maar dan ook echt met jazzmuziek erbij. Dat wordt genieten, in ieder geval voor mezelf.

    Groetjes, Sander

    P.S. Je bent welkom, mits je de krullenbol ook meeneemt ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. hahahaha... wat grappig om dit terug te lezen! LEUK!
    Liefs DE krullenbol ;)

    XX

    BeantwoordenVerwijderen